థాయ్‌లాండ్‌లో ఒక రెస్టారెంట్‌లో వెయిటర్‌ సర్వ్‌ చేస్తున్న తీరు చూస్తే చాలా మందికి శ్రీ హనుమంతుడు కైలాస పర్వతాన్ని ఎత్తుకొని వెళ్తున్న ఘట్టం గుర్తుకొస్తుంది. అక్కడి సర్వీస్‌ శైలి అంత వేగంగా, చురుకుగా, అద్భుతంగా ఉంటుంది. ఆ వెయిటర్‌ ఒక్క క్షణం కూడా ఆగకుండా టేబుల్‌ నుంచి టేబుల్‌కి తిరుగుతూ, ఒక్క చేత్తో ప్లేటు పట్టుకొని, మరో చేతిని గాల్లో ప్రయాణం చేసేందుకు వీలుగా ఉన్న రోప్‌ను పట్టుకొని, ముఖంపై చిరునవ్వుతో అందరినీ ఆకట్టుకుంటాడు. అతని కదలికల్లో ఒక విధమైన భక్తి, సమర్పణ, నిబద్ధత కనిపిస్తుంది. ఒక్కక్షణం అతనిని చూస్తే నిజంగా హనుమంతుడు ఇలా ఇక్కడ ఉన్నాడా అనిపిస్తుంది.
రామాయణం కథల్లో హనుమంతుడు ఏ విధంగా భక్తితో శ్రీరాముని సేవ చేసాడో, అదే రీతిలో ఆ వెయిటర్‌ కూడా తన పనిని ఒక విధమైన సేవగా భావిస్తున్నట్లు అనిపిస్తుంది. హనుమంతుడు కైలాస పర్వతాన్ని ఎత్తినపుడు భూమి కంపించినా, ఆయన ధైర్యం తగ్గలేదు. అలాగే ఆ వెయిటర్‌ కూడా జనసందోహం మధ్యలోనూ సమతుల్యంగా, నిర్లిప్తంగా తన పనిని కొనసాగిస్తాడు.
ఇది కేవలం ఒక సాధారణ దృశ్యం కాదు — అది మన జీవితంలో ప్రతి పనినీ “సేవ”గా చేయాలనే స్ఫూర్తి ఇస్తుంది. ఎవరికైనా పని చిన్నదైనా, పెద్దదైనా భక్తితో చేస్తే అది దైవసేవగా మారుతుంది. హనుమంతుడు పర్వతాన్ని మోసినట్టే, మనం మన బాధ్యతల భారాన్ని ప్రేమతో మోస్తే ప్రపంచం కూడా మనకు సహకరిస్తుంది.
శక్తి, వినయం, భక్తి కలిస్తే సాధ్యంకానిదంటూ ఏదీ ఉండదు. భోజనం వడ్డించే వెయిటర్‌లో కనిపించిన ఆ దివ్య సమర్పణ, హనుమంతుడి ఆత్మస్ఫూర్తిని మళ్లీ మన కళ్లముందు తెస్తుంది.
